บนถนนสายเล็กๆแคบๆสายหนึ่ง
ก็คือถนนชีวิตของฉันที่ต้องเดินก้าวไป
เผชิญ ปัญหาเรี่ยรายทางไม่เคยได้หยุด
อยู่กับความฝันที่ำำไกลเหลือเกินไม่รู้ เมื่อไรจะคว้าได้
ผ่านปัญหามากมายนับร้อยพัน
กี่แดดฝนฉันทนมันมาได้
มี น้ำตาอ่อนแอและเสียใจไม่เคยพอเลย
ทางชีวิตทางแห่งฝันฉันยังว่างเปล่า
มัน เหน็บหนาวเดียวดายเหลือเกินฉันไม่เคยมีผู้ใด
สู่ทางฝันฉันเดินเพียงลำพัง
ก็ เพียงหวัง หวังเพียงใครซักคน
ที่แสนดีอ่อนโยนและเห็นใจ ไว้เดินร่วมทาง